Amaç: Bu çalışmanın amacı, rekreatif olarak doğa sporları yürüyüşlerine katılan bireylerin sosyalleşme düzeylerini çeşitli değişkenlere göre incelemektir. Yöntem: Araştırma deseni olarak nicel yaklaşımın tarama modellerinden ilişkisel tarama kapsamındaki karşılaştırma türü ilişki modeli kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini rekreatif olarak doğa yürüyüşlerine katılan bireyler oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise Türkiye’nin farklı illerinde yaşayan katılımcılar oluşturmaktadır. Örnekleme grubu kolaydan örnekleme yöntemi ile elde edilmiştir. Çalışmaya 279 erkek, 104 kadın olmak üzere toplamda 383 birey katılmıştır. Ölçme aracı olarak Karakullukçu (2020) tarafından geçerlilik ve güvenirlik çalışması yapılmış olan “İşitme Engelliler İçin Sosyalleşme Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilere Kolmogorov-Smirnov normallik testi uygulanmış olup elde edilen sonuçlar normal dağılım göstermemesine rağmen çarpıklık (Skewness) ve basıklık (Kurtosis) değerleri incelendiğinde -3 ila +3 arasında olmasından dolayı verilerin normal dağılıma sahip olduğu kabul edilmiştir. Bu sonuçlar ışığında elde edilen verilere bağımsız örneklem testi (T-testi) ve tek yönlü varyans analizi (One-Way ANOVA) uygulanmıştır. Veri analizi sonuçlarına göre verilerin homojenlik varsayımı sağlama durumuna bağlı olarak Welch değerleri dikkate alınmış ve ikinci seviye testi olarak Post Hoc testlerinden Tukey testi uygulanmıştır. Bulgular p<0.05 anlamlılık değerine göre değerlendirilmiştir. Bulgular: Cinsiyet, yaş, meslek değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmezken, öğrenim düzeyi, ekonomik durum, düzenli spor yapma, doğa yürüyüşü deneyimi değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç: Doğa sporları (trekking) tecrübesi edinen bireylerin sosyalleşme yetkinliği çeşitli değişkenlere göre farklılıklar göstermektedir. Doğa sporlarında katılımcıların sosyalleşme yönlerinin pozitif yönde etkilenebilecekleri yönünde farkındalığın ortaya koyulması önem arz etmektedir.
Purpose: The aim of this study is to examine the socialization levels of individuals participating in recreational nature sports walks according to various variables. Methods: As a research design, the comparison type relationship model within the scope of relational screening, one of the screening models of the quantitative approach, was used. The population of the study consists of individuals who participate in recreational nature walks. The sample group consists of participants living in different provinces of Turkey. The sampling group was obtained by the convenience sampling method. A total of 383 individuals, 279 men and 104 women, participated in the study. The "Socialization Scale for the Hearing Impaired", whose validity and reliability study was conducted by Karakullukçu (2020), was used as the measurement tool. Kolmogorov-Smirnov normality test was applied to the data obtained, and although the results obtained did not show a normal distribution, when the skewness and kurtosis values were examined, it was accepted that the data had a normal distribution because they were between -3 and +3. In light of these results, independent sample test (T-test) and one-way analysis of variance (One-Way ANOVA) were applied to the data obtained. According to the results of the data analysis, Welch values were taken into consideration depending on the homogeneity assumption of the data and Tukey test, one of the Post Hoc tests, was applied as a second level test. Findings were evaluated according to the significance value of p<0.05. Findings: While there were no significant differences according to gender, age and profession variables, significant differences were found according to the variables of education level, economic status, regular sports and hiking experience. Conclusion: The socialization competence of individuals who experience outdoor sports (trekking) varies according to various variables. It is important to raise awareness that the socialization aspects of participants in outdoor sports can be positively affected.