COVID-19 DÖNEMİNDE ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİN FİZİKSEL AKTİVİTE VE ÖZNEL ZİNDELİK DURUMLERININ SEÇİLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Düzenli fiziksel aktivitenin fiziksel sosyal ve psikolojik faydaları bilinmektedir. Ancak COVID-19'un olumsuz etkileri toplumda sadece fiziksel sağlık üzerinde değil öznel zindelik üzerinde de görülmektedir. Sosyal yaşamdaki ani değişiklikler, sokağa çıkma yasakları ve çevrimiçi eğitime geçiş, başta üniversite öğrencileri olmak üzere birçok kişi üzerinde olumsuz bir etki yaratmıştır. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite seviyeleri ve öznel zindelik durumları seçili değişkenlere göre incelenmiştir. Çalışmaya 52 erkek,90 kadın toplam 142 üniversite öğrencisi dahil edilmiştir. Ölçüm aracı olarak uluslararası fiziksel aktivite anketi kısa form ve öznel zindelik ölçeği kullanılmıştır. Sonuç olarak fiziksel aktivite seviyesi ile öznel zindelik seviyesi arasında ilişki olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca ikili karşılaştırma testlerinde erkeklerin kadınlardan ve 23 yaş üstü katılımcıların 22 yaş ve altı katılımcılardan öznel zindelik puanlarının istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaştığı bulunmuştur. Katılımcıların öznel zindelik ve fiziksel aktivite seviyelerinde COVID-19’a yakalanma ve tercih edilen spor ortamı değişkenine göre anlamlı bir farkın olmadığı bulunmuştur. Çalışmanın bulguları ruh ve beden sağlığını korumaya ve geliştirmeye yönelik etkili stratejiler belirleme konusunda uzmanlara, üniversitelere ve öğrencilere yardımcı olabilir.
Keywords
Abstract
The physical, social and psychological benefits of regular physical activity are well known. However, the negative effects of COVID-19 are seen in society not only on physical health but also on subjective well-being. Sudden changes in social life, curfews and the transition to online education have had a negative impact on many people, especially university students. In this study, physical activity levels and subjective fitness status of university students were examined according to selected variables. A total of 142 university students, 52 males and 90 females, were included in the study. International physical activity questionnaire short form and subjective fitness scale were used as measurement tools. As a result, it was determined that there was no relationship between physical activity level and subjective fitness level. In addition, in pairwise comparison tests, it was found that the subjective well-being scores of males differed statistically significantly from females and participants over 23 years of age differed statistically significantly from participants 22 years of age and younger. It was found that there was no significant difference in the subjective well-being and physical activity levels of the participants according to the variable of getting COVID-19 and preferred sports environment. The findings of the study can help experts, universities, and students to determine effective strategies to protect and improve mental and physical health.
