DÜZENSİZ SPOR YAPAN VE SPOR YAPMAYAN KAMU ÇALIŞANLARININ BAZI FİZİKSEL UYGUNLUK PARAMETRELERİ VE SPOR YAPMA ALIŞKANLIKLARININ İŞ TATMİNİNE ETKİSİ
Author :
Abstract
Bu çalışmada; İstanbul Teknik Üniversitesi'nde çalışan düzensiz spor yapan ve spor yapmayan kamu personellerinin bazı fiziksel uygunluk parametreleri karşılaştırıldı ve iş doyumu ile ilişkisi incelendi. Çalışmamızın katılımcılarını 30-45 yaş aralığındaki kamu personelleri oluşturmaktadır. Çalışma grubu düzensiz spor yapan 20 kişi ve spor yapmayan 20 kişi toplam 40 erkekten oluşmaktadır. Çalışmamızın katılımcılarına Fiziksel uygunluk ölçümlerinden Beden Kitle İndeksi (BKİ), esneklik, kassal kuvvet, güç, kardiyovasküler dayanıklılık testleri yapıldı. Bu çalışma guruplarının Minessota İş Doyum anketiyle; İçsel Doyum, Dışsal Doyum ve Genel Doyum düzeylerine bakıldı. Çalışmamızın istatiksel analizi için SPSS 21 programı kullanılmıştır. Grupların maksimum ve minimum değerlerini, ortalamalarını ve standart sapmalarını belirlemek için Descriptive Statistics Testi yapıldı. Guruplar arasındaki farkların analizi için Independent Samples T Test kullanılarak gruplar analiz edildi. Çalışmamızda; düzensiz spor yapan grubun fiziksel uygunluk değerleri spor yapmayan gruba göre daha iyi olduğu görülmüştür. Yine düzensiz spor yapanların genel ve dışsal iş doyumunun spor yapmayanlardan daha yüksek olduğu bulundu. Sonuç olarak çalışmamızda elde ettiğimiz bilgilerden; özel ve kamu sektöründe çalışanların egzersiz yapma alışkanlığı kazanmaları iş verimliliğinin artması açısından önemli olduğu söylenebilir.
Keywords
Abstract
In this study; Some physical fitness parameters of public personnel working at Istanbul Technical University, who do sports and do not do sports, were compared and their relationship with job satisfaction was examined. The participants of our study are public personnel between the ages of 30-45. The study group consists of 20 people who do sports irregularly and 20 people who do not do sports, a total of 40 men. Physical fitness measurements, Body Mass Index (BMI), flexibility, muscular strength, power, cardiovascular endurance tests were performed on the participants of our study. With the Minnesota Job Satisfaction survey of these working groups; Intrinsic Satisfaction, Extrinsic Satisfaction and General Satisfaction levels were measured. SPSS 21 program was used for statistical analysis of our study. Descriptive Statistics Test was performed to determine the maximum and minimum values, means and standard deviations of the groups. To analyze the differences between groups, groups were analyzed using the Independent Samples T Test. In our study; It has been observed that the physical fitness values of the group that does irregular sports are better than the group that does not do sports. It was also found that the general and external job satisfaction of those who do sports irregularly are higher than those who do not do sports. As a result, from the information we obtained in our study; It can be said that it is important for employees in the private and public sector to gain the habit of exercising in terms of increasing work efficiency.
Keywords
- American College of Sports Medicine. (2010). ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. 8th.edition. USA.
- Arslanoğlu, B. (2010). İtfaiyecilerin Fiziksel Uygunluk Parametrelerinin Belirlenmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
- Blair S N, Kohl H W, Barlow CE (1995). Changes in physical fitness and all- cause mortality a Prospective study of healthy and unhealthy men. JAMA, 273(14), 1093-98.
- Chapman, D., Peiffer, J. C., Abbiss, R. P., Laursen, B. (2007). A Descriptive physical Profile of Western Australion Male Parameics. Journal of Emergency Primary Health Care 5, 1.
- Cerit, M. (1999). Beden Eğitimi ve Sporun Fizyolojik Temelleri. Bağırgan Yayınevi, Ankara.
- Çam, O., Akgün, E., Babacan, G. A., Bilge, A., Keskin, G.Ü. (2005). Bir Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde Çalışan Hekim ve Hemşirelerin Klinik Ortamlarını Değerlendirmeleri ile İş Doyumları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 213-220.
- Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
- Diener, M. H., Golding, L. A., Diener, D. (1995). Validity and reliability of a one-minute half sit-up test of abdominal muscle strength and endurance. Spor Med Training Rehab. 6(2), 105-119.
- Doğan, B., Moralı, S. (1999). Üniversite Öğretim Elemanlarının Sporla İlgili Tutumları ile Yaşam ve İş Doyum Düzeylerinin Spor Yapma Alışkanlıkları ile İncelenmesi. Ege Üniversitesi Performans Dergisi, 53(4), 1119.
- Eid, M., Larsen, R.J. (2008) The Science of Subjective Well-Being. The Guilford Press, New York.
- Faulkner, R. A., Sprigings, E. J., Quarrie, A. (1989). A partial curl-up protocol for adults based on an analiysis of two procedures. Can J Sport Exercise. 14(3), 135-41
- Folsom A R, Kaye S A, Seller TA (1993) Body fat distribution and 5 year risk of death in older men and women. JAMA, 269(4), 483-487.
- Golding, L.A., Myers, C.R., Sinning, W.E. (1982). They’s Way to Physical Fitness. Fitness Professional’s Handbook, 5th Edition, Human Kinetics, USA.
- Gürer, B., Yıldız, M, Esentaş, M. (2014). Spor Aktiviteleri ile İlkokul Öğretmenlerinin Mesleki İş Doyumu Üzerine Bir Araştırma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7, 556-565.
- Heyward, V.H., Stolarczyk, L.M. (1996). Applied Body Composition Asessment. Human Kinetics. USA.
- Hollander, B. J., Seraganian, P. (1984). Aerobic fitness and psychophysiological reactivity. Canadian Journal of Behavioral Science, 16, 257-261
- Kamar, A. (2003). Sporda Yetenek Beceri ve Performans Testleri. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Kuoppala, J., Lamminpaa, A., Husman, P. (2008). Work Health Promotion, Job Well-Being, and Sickness Absences-A Systematic Review and Meta-Analysis. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 50(11), 1216-1227.
- Oden, G., Crouse, S.F., Reynolds, C. (1989). Worker productivity, job satisfaction and work-relatedstress: The influence of an employee fitness program. Fitness in Business, 4, 198-204.
- Özaltın, H. (1997). TSK' de Görevli Hekim ve Hemşirelerin İş Doyumu. GATA II. Baştabip Oryantasyon Kurs Kitabı, Ankara.
- Özer, K. (2001). Fiziksel Uygunluk. 1. Basım. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Pauly, J.T., Palmer, J.A., Wright, C.C., Pfeiffer, G.J. (1982). The effects of a 14-week employee fitness program oselected physiologi caland psychological parameters. Journal of Occupational Medicine, 24, 457-463.
- Pronk, N.P., Martinson, B., Kessler, R.C., Beck, A.L., Simon, G.E., Wang, P. (2004). The Association Between Work Performance and Physical Activity, Cardiorespiratory Fitness, and Obesity. Journal of Occupationaland Environmental Medicine, 46(1), 19- 25.
- Rudman, W.J. (1987). Do on site healt hand fitness program saffect worker productivity. Fitness in Business, 2, 2-8.
- Tamer, K. (2000). Sporda Fiziksel Fizyolojik Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. 2. Baskı. Bağırgan Yayınevi, Ankara.
- Taşdemir, G. (1999) Ege Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Empatik Eğilim ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Wattles, M.G., Harris, C. (2003). The Relatıonshıp Between Fıtness Level sand Employee’s Perceıved Productıvıty, Job Satısfactıon, and Absenteeısm. Journal of The American Society of Exercise Physiologists, 6(1), 24-32.
- Zorba, E. (1999). Herkes İçin Spor ve Fiziksel Uygunluk. GSGM Eğitim Dairesi, Ankar Beden Eğitimi Spor Sağlık ve Efor Dergisi / Journal of Physical Education Sports Health and Effort 202*; *(*): **-**(SEKRETERYA)
